To wydarzenie przyciągnęło tłumy. W piątek RATUSZ ponownie zaprasza

Obecna siedziba magistratu została wzniesiona w latach 1920 - 1924. Poprzednik obiektu podzielił los miasta, które zostało zburzone przez pruskie wojska w 1914 roku. Ratusz, usytuowany na Głównym Rynku, jest przede wszystkim budynkiem użyteczności publicznej, w którym odbywają się sesje rady miasta, ma siedzibę prezydent Kalisza i pierwszy wiceprezydent oraz część wydziałów urzędu miasta. Do II wojny światowej na 2. piętrze budynku znajdowało się mieszkanie służbowe prezydenta. Ratusz to także miejsce ważne dla dziedzictwa kulturowego miasta, będące pamiątką, chociażby, stylu w architekturze.

W piątek, 6 września, o godzinie 17.30 wyjątkowe spotkanie rozpoczniemy od wernisażu wystawy „Dzieła malarzy w ratuszu zebrane”. Prace artystów związanych z Kaliszem na co dzień zdobią gabinet prezydenta i wiceprezydenta, naczelników wydziałów, ściany pokojów biurowych i korytarzy ratusza. Część z nich została podarowana Miastu przez artystów lub prywatne osoby, inne zostały zakupione. Na wystawie znajdą się prace m.in. Tadeusza, Mieczysława i Władysława Kościelniaków, Sylwii Jurkiewicz-Kokot, Wiktora Jędrzejaka, Zygmunta Miszczyka i Zygmunta Karolaka.

Na wernisażu spotykamy się w sali recepcyjnej, w której pracownicy wydziału kultury zapoznają przybyłych z najciekawszymi faktami dotyczącymi obiektu. Nie zabraknie pogadanek dotyczących architektury, historii i gospodarzy budynku. Pracownicy Informacji Turystycznej będą czekać na wszystkich zainteresowanych ekspozycją multumedialną czy wejściem na taras widokowy.

O godzinie 19.00 odbędzie się koncert kameralny na ratuszowym patio. Maria Szczap, Marcin Mańka i Marek Raczycki wystąpią w programie "Włoska harmonia w polskim krajobrazie".

Wstęp na wydarzenie jest wolny.

Wydarzenie wpisuje się w program obchodów 32. edycji Europejskich Dni Dziedzictwa, które w tym roku odbywają się pod hasłem "Szlaki. Sieci. Połączenia".

Trio Maria Szczap, Marcin Mańka, Marek Raczycki

To team absolutnie wyjątkowy, współpracujący od dwóch lat, swobodnie poruszający się międzygatunkowo, z ogromną dbałością o szczegóły, z zamiłowaniem do uporządkowanych form, lekkości i umiaru. Grupę tworzą Marcin Mańka - gitarzysta, pedagog, aranżer, na co dzień pracujący w Poznaniu; Marek Raczycki - kompozytor i aranżer z Ostrowa Wielkopolskiego oraz Maria Szczap - wokalistka i dyrygentka z Kalisza.

W ich wykonaniu usłyszymy dwujęzyczny, polsko-włoski program. Utwory polskie - z radości z tego, co nasze i wartościowe, a włoskie, ponieważ światowych hitów w ich łagodnym wydaniu nie może zabraknąć.

Program w całości traktuje o miłości, przyjaźni i emocjach z nimi związanych. Spodziewajcie się usłyszeć esencję przełomu lata i jesieni, wszystkiego najlepszego, co drzemie w tej pięknej porze.

Autorzy prac

Tadeusz Kościelniak (1910-1996) - uznawany jest za twórcę wszechstronnego. W jego dorobku znajdują się w szczególności prace malarskie (olej, akwarela), a także rysunki ołówkiem i tuszem. Artysta samodzielnie ukształtował i doskonalił warsztat plastyczny. Wzorował się na mistrzach schyłku XIX wieku. W jego malarstwie dominują sceny rodzajowe, pejzaż, portret, choć nie unikał też artystycznego utrwalania architektury, pod której wrażeniem pozostawał. Dorobek Tadeusza Kościelniaka prezentowany był m.in. na wystawach krajowych w Poznaniu, Gnieźnie, Łodzi, Gdańsku, Krakowie i Warszawie, a także za granicą: w Göteborgu, Berlinie i Paryżu. Obecnie prace artysty posiadają muzea w Kaliszu, Poznaniu, Warszawie i Berlinie. Dziesiątki wzbogacają kolekcje prywatne.

Mieczysław Kościelniak (1912-1993) – malarz, grafik i rysownik, studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, a dyplom uzyskał w 1936 roku w pracowni prof. Józefa Mehoffera. Po wybuchu II wojny światowej, uczestniczył w walkach, m.in. w bitwie nad Bzurą w 70 Pułku Piechoty. Aresztowany w 1941 roku za działalność konspiracyjną, trafił do obozu koncentracyjnego Auschwitz - Birkenau (nr 15261). Jego kartotekę oznaczono adnotacją "powrót niepożądany". Za drutami działał w Związku Walki Zbrojnej. Rysunki dokumentujące zbrodnie hitlerowskie, powstałe w obozach oraz wiele powojennych, zgromadzone zostały w Państwowym Muzeum Auschwitz – Birkenau w Oświęcimiu (ok. 600). Po powrocie z obozów do kraju, zamieszkał w Warszawie. Artysta był autorem ilustracji do ok. 250 pozycji wydawniczych, głównie dla młodzieży, za co otrzymał medal Komisji Edukacji Narodowej. W 1982 roku, podczas kanonizacji ojca M.M. Kolbego – współwięźnia, M. Kościelniak spotkał się w Rzymie z Janem Pawłem II. W latach 80-tych, artysta przeprowadził się do Ustki, a potem do Słupska. W roku 1981 Mieczysław Kościelniak został Honorowym Obywatelem Miasta Kalisza. Prace M. Kościelniaka prezentowane były w wielu miastach Polskich. Wśród miejsc najważniejszych wystaw zagranicznych artysty wymienia się w szczególności: ONZ – Nowy York, Indie, Frankfurt nad Menem, Jerozolimę, Sztokholm, Londyn, Japonię, Pekin, Wenecję, Moskwę, Chicago, Belgię, Holandię, Finlandię, Kanadę, Niemcy, Szwecję, Austrię, Chiny, Rumunię, USA, Flensburg. Dorobek M. Kościelniaka docenili Japończycy, którzy wydali albumy jego reprodukcji, nakręcili film biograficzny i wprowadzili postać M. Kościelniaka do szkolnych podręczników.
Władysław Kościelniak (1916-2015) był znanym w Kaliszu i w regionie artystą plastykiem, publicystą i regionalistą. Rodzinnemu Kaliszowi poświęcił większość swych prac. Pierwsze prace artysty powstały w roku 1946. Rok później rozpoczął profesjonalną działalność w dziedzinie grafiki. Był twórcą setek szkiców, rysunków i notatek artystycznych ukazujących oblicze stron rodzinnych oraz dokumentujących podróże po krajach Basenu Morza Śródziemnego, a także Europy, Azji i Afryki Północnej. Autor ponad 700 ekslibrisów, a także tysiące projektów druków, m.in.: zaproszeń, znaków firmowych, folderów, listowników, katalogów,dyplomów. W. Kościelniak ma w swoim dorobku szereg opracowań i publikacji, a także tysiąc dwieście felietonów, zamieszczanych na łamach „Ziemi Kaliskiej” (zawsze opatrzonych ilustracją), której był współzałożycielem. Był autorem licznych rekonstrukcji i makiet, w tym: Rekonstrukcji miasta Kalisza z XVII-XVIII w. prezentowaną obecnie na Ekspozycji multimedialnej w Ratuszu. Pod opiekę Miasta Kalisza przekazał własną pracownię z biblioteką i zbiorami.

Sylwia Jurkiewicz – Kokot (1957-2007) – absolwentka Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie. Artystka miała szereg wystaw indywidualnych i zbiorowych. Aktywnie uczestniczyła w życiu kulturalnym i artystycznym Kalisza. Prowadziła działalność edukacyjną również podczas swoich pobytów w Afryce. W jej obrazach przeważają szarości i stonowane brązy. Podróże do Afryki odbiły swoje piętno w kolorystyce. Powstają pełne różnych barw obrazy. Częstym motywem jej dzieł są drzwi, które mają znaczenie symboliczne lub metafizyczne. Emanują z nich emocje i uczucia. Jej obrazy ubogacają kolekcje prywatne m. in. w Warszawie i Łodzi, a także za granicą.

Wiktor Jerzy Jędrzejak (1956-2024) – studiował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie, dyplom w 1981 r u prof. Zygmunta Zimnego. Autor 58 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą m.in. Nowy Jork, Berlin, Helsinki, Aichach, Ham, Alkmar, Warszawa, Poznań, Wrocław, Kalisz. Brał udział w 153 wystawach zbiorowych: Polska, Francja, Holandia, Grecja, USA, Finlandia, Japonia, Węgry, Chorwacja, Belgia. Był laureatem 21 ogólnopolskich konkursów malarskich. Poszukiwał starych przedmiotów i zapisanego w nich czasu. Na nich powstały cykle malarskie: „Okna”, „Wyrzucone przedmioty”, „Palimpsesty”. Twórca cyklu miniatur opisujących naszą rzeczywistość i wojnę w Ukrainie pn: „Twórczość w czasach zarazy 2020-2022”. Autor malarskiego dziennika podróży kontynuowanego pod wpływem zwiedzania Europy i wypraw do Indii, Meksyku, Nepalu, Tybetu, Kambodży, Tajlandii, Laosu, Gruzji i Armenii. Był stypendystą Prezydenta Miasta Kalisza w roku 2023. Wiktor Jerzy Jędrzejak przez lata angażował się również w działalność charytatywną i wspierał potrzebujących.

Zygmunt Miszczyk (1910-1988) – już jako dziecko ujawnił swój talent plastyczny, jednak sytuacja materialna rodziny nie pozwoliła mu na kształcenie w kierunku artystycznym. Ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty w Wilnie. W 1939 roku jako dowódca kompanii IV Pułku Piechoty brał udział w obronie Warszawy. Trafił do niemieckiej niewoli. Tam miał możliwość uczyć się rysunku u dwóch innych znanych plastyków: Zygmunta Karolaka, nauczyciela rysunku w gimnazjum w Kaliszu oraz Leona Michalskiego, studenta warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Po wojnie zamieszkał w Kaliszu. Zajmował się projektowaniem wnętrz m.in. w Kaliskim Przedsiębiorstwie Budowlanym, stoisk, wzorów firanek w zakładach hafciarskich oraz malarstwem i grafiką. Tworzył też rzeźby i medale. Prace artysty były prezentowane m.in. na Międzynarodowym Biennale Grafiki w Krakowie i Festiwalu Malarstwa Współczesnego w Szczecinie.

Zygmunt Karolak (1905-1999) - wybitny polski malarz, rysownik i grafik, studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Malarstwa, w pracowni prof. Wojciecha Weissa. Zajęcia z rysunku prowadził prof. Władysław Jarocki, z grafiki prof. Jan Wojnarski, z rzeźby prof. Xawery Dunikowski. Od 1932 r. do 1939 r. był nauczycielem rysunku w kaliskich gimnazjach i jednocześnie rozwijał własną twórczość artystyczną. Malował portrety, pejzaże, sceny rodzajowe, martwe natury (szczególnie kwiaty), dokumentował sceny z życia obozowego w szkicowniku z oficerskiego obozu jenieckiego w Neubrandenburgu. Honorowy Obywatel Miasta Kalisza, w latach pięćdziesiątych pracował w PWSP w Gdańsku, gdzie pełni funkcję dziekana Wydziału Malarstwa, później kierownika Katedry Grafiki Artystycznej. Brał udział w wielu wystawach zbiorowych i indywidualnych w kraju i za granicą. Laureat wielu nagród i odznaczeń państwowych.

Władysław Wojtczak (1925-2019) – absolwent Wydziału Malarstwa Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Po studiach osiadł w Jarocinie. Jego twórczość wielokrotnie można podziwiać w Muzeum Regionalnym w Jarocinie. Są to obrazy olejne, jak i akwarele czy linoryty. Uczestniczył w wystawach Poznańskiego Okręgu Związku Polskich Artystów Plastyków oraz prezentacjach twórczości kaliskiego środowiska plastycznego. Poza Jarocinem wystawy indywidualnie miał w salonie Biura Wystaw Artystycznych w Ostrowie Wlkp, Erfurcie, a także w Nowym Mieście nad Wartą.

Władysław Krężel (1928-2019) – studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, który ukończył w 1956. Na jego płótnach można odnaleźć m.in. charakterystyczne postaci dzieci o mocnych konturach w pastelowych barwach W 1961 wziął udział w Wystawie malarstwa z cyklu Polskie dzieło plastyczne w XV-leciu PRL w Muzeum Narodowym w Warszawie. Wystawiał m. in. w Muzeum Regionalnym w Jarocinie, w BWA w Ostrowie Wielkopolskim. Laureat nagrody Prezydenta Miasta Kalisza.

Bogusława Krassowska-Kowalczyk (ur. 1969) – pochodząca z Ostrowi Mazowieckiej, absolwentka Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu, Zakładu Wychowania Plastycznego w Kaliszu. Uzyskała dyplom w pracowni malarstwa prof. Andrzeja Niekrasza. Jest autorką kilkunastu wystaw indywidualnych w kraju i za granicą. Zajmuje się głównie malarstwem w technikach: olej, akryl, kolaż, techniki mieszane oraz scenografią. Laureatka wielu wyróżnień i nagród, m.in. Ministra Edukacji Narodowej (medal Komisji Edukacji Narodowej) oraz Prezydenta Miasta Kalisza.

Janusz Lewandowski (ur. 1958) - studia ukończył w Instytucie Wychowania Artystycznego w Częstochowie. W 1985 r. otrzymał dyplom z rzeźby u doc. T. Wencla. Zajmuje się rysunkiem oraz malarstwem. Brał udział w wystawach indywidualnych i zbiorowych. Jego prace znajdują się w zbiorach prywatnych w Polsce, Francji, Kanadzie, Holandii, Japonii, Niemczech, Szwajcarii, Australii, Ukrainie, USA, Wielkiej Brytanii. Głównym tematem jego obrazów jest miasto Kalisz. W 2021 roku artysta uhonorowany został Nagrodą Prezydenta Miasta Kalisza za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury.

Tadeusz Gaworzewski (ur. 1951) – polski artysta plastyk, uprawia malarstwo sztalugowe i rysunek. Ukończył Studium Nauczycielskie im. Marii Konopnickiej w Kaliszu, następnie Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Związany był zawodowo z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza w Poznaniu będąc profesorem na Wydziale Pedagogiczno-Artystycznym, gdzie był prodziekanem, kierował też Zakładem Edukacji Plastycznej. W latach 1976–1985 był plastykiem miejskim Ostrowa Wielkopolskiego Wyróżniony nagrodą rektora UAM za osiągnięcia dydaktyczne. Uczestnik wielu wystaw zbiorowych, autor kilku wystaw indywidualnych w kraju i za granicą.