Źle się poczuli. W mieszkaniu ulatniał się czad

Zgłoszenie na nr 112 wpłynęło chwilę po 16:00. Na miejsce udały się cztery zastępy straży pożarnej i Zespół Ratownictwa Medycznego. 

Lokatorzy sami opuścili mieszkanie przed przybyciem służb. Stężenie tlenku węgla wynosiło 133 ppm. Osoby nie wymagały zabrania do szpitala – przekazuje nam dyżurny kaliskiej straży pożarnej. 

Strażacy sprawdzili kolejne mieszkania, w których również stwierdzono stężenie tlenku węgla. Po przewietrzeniu lokatorzy mogli wrócić do swoich mieszkań. Teraz administracja obiektu musi sprawdzić skąd ulatniał się tlenek węgla – prawdopodobnie winny jest nieszczelny przewód kominowy.

Stężenie tlenku węgla, a objawy: 

~ 100 ppm Lekki ból głowy, wypieki (nieokreślony czas narażenia)

200–300 ppm Ból głowy (czas narażenia 5–6 godz.)

400–600 ppm Silny ból głowy, osłabienie, zawroty głowy, nudności, wymioty (czas narażenia 4–5 godz.)

1,100–1,500 ppm Przyspieszone tętno i oddech, omdlenie (zasłabnięcie), śpiączka, przerywane ataki drgawek (czas narażenia 4–5 godz.)

5,000–10,000 ppm Słabe tętno, płytki oddech/zatrzymanie oddychania, śmierć (czas narażenia 1–2 minuty)

Źródło: Brytyjska Agencja Ochrony Zdrowia (HPA), Kompendium zagrożeń chemicznych, Tlenek węgla, Wersja 3, 2011

Jak pomóc przy zatruciu tlenkiem węgla?

należy natychmiast zapewnić dopływ świeżego, czystego powietrza,

jak najszybciej wynieść osobę poszkodowaną w bezpieczne miejsce, na świeże powietrze,

rozluźnić poszkodowanemu ubranie – rozpiąć pasek, guziki, ale nie rozbierać go, gdyż nie można doprowadzić do jego przemarznięcia,

wezwać służby ratownicze (pogotowie ratunkowe – 999, straż pożarna – 998 lub 112); jeśli po wyniesieniu na świeże powietrze zaczadzony nie oddycha, należy niezwłocznie przystąpić do wykonania sztucznego oddychania i masażu serca.